To święto ustanowiono w celu promowania literatury dziecięcej oraz wspierania czytelnictwa wśród najmłodszych. Jest to także dzień urodzin najsławniejszego twórcy baśni dla dzieci Hansa Christiana Andersena.
Badania naukowe potwierdzają, że głośne czytanie dziecku uczy je myślenia, rozwija język, pamięć, wyobraźnię, buduje i umacnia więź pomiędzy nim a jego rodzicem. Zapewnia też dziecku emocjonalny rozwój, pomaga w wychowaniu, ułatwia naukę w szkole, kształtuje nawyk czytania i zdobywania wiedzy na całe życie. Jest najlepszą inwestycją w pomyślną przyszłość dziecka. Natomiast czytanie na głos niemowlęciu stymuluje rozwój jego mózgu i buduje trwałe skojarzenie czytania z przyjemnością, poczuciem bezpieczeństwa i więzi. Wspólne głośne czytanie z nastolatkiem pomaga mu pokonać wiele problemów wieku dorastania.
W związku z zawieszeniem zajęć szkolnych proponuję dzieciom przeczytanie, odsłuchanie lub obejrzenie choć jednej z klasycznych baśni Andersena. ( teksty dostępne na www.wolnelektury.pl ; audio na www.youtube.com )
Zapraszamy także chętne dzieci do zabawy polegającej na zbudowaniu z zabawek, klocków, przedmiotów domowych, modeliny, itp. scenek z ulubionej baśni. Zdjęcie scenki wraz z opisem prosimy o przysłanie na adres mailowy pani Teresy Rączki (t.raczka@psplosiow.opole.pl)
Najciekawsze prace udostępnimy na stronie internetowej naszej szkoły. Pobawmy się w ramach urozmaicenia dni spędzanych w domu.
Wierzę w Waszą kreatywność
Przypominam przy okazji także o konkursie na recenzję, który trwał od końca lutego. Miał być rozstrzygnięty właśnie z okazji Międzynarodowego Dnia Książki dla Dzieci, niestety z wiadomych przyczyn musimy to przełożyć. Po powrocie do szkoły zbiorę resztę prac. Zapraszam chętnych do pobrania formy na recenzje od wychowawców. Nagrody za najciekawsze prace rozdamy po powrocie do szkoły.
Pozdrawiam serdecznie wszystkich czytelników z SP w Łosiowie.
Ilona Lis
Zgadnij z jakiej baśni Hansa Chrystiana Andersena pochodzi praca ucznia klasy trzeciej ?
Hans Christian Andersen
Urodził się 2 kwietnia 1805 roku w Danii, w najbiedniejszej dzielnicy miasta Odense.
Był jedynym dzieckiem szewca i praczki. Ojciec Christiana sam robił chłopcu zabawki, razem oglądali przedstawienia teatralne a babka opowiadała mu różne baśnie i legendy.
Gdy miał 11 lat zmarł mu ojciec, chłopak musiał więc pomagać matce w utrzymaniu domu. Oprócz podejmowania zwykłych prac u miejscowych kupców, zaczął zajmować się wieczorami zabawianiem zamożniejszych rodzin. W ich domach dawał popisy śpiewu, tańca i humoru;
Był zafascynowany teatrem, miał także wyraźnie wrodzony talent i żywą wyobraźnię, uciekał od biedy i trudów życia w magiczny świat książek i sztuk teatralnych.
W wieku lat 14 zdecydował się opuścić rodzinny dom i wyjechał do Kopenhagi z zamiarem zostania aktorem. Niestety nie powiodło mu się. Chodził do szkoły baletowej, próbował grać w teatrze i śpiewał wysokim sopranem do momentu, gdy zmienił mu się głos. Początkowe lata w stolicy były dla Andersena bardzo trudne a pierwsze sztuki, które wtedy napisał, były odrzucane przez wydawców głównie ze względu na dużą ilość błędów ortograficznych. Postanowił nadrobić zaległości w wykształceniu i przy pomocy wpływowych przyjaciół wystarał się o stypendium królewskie by wrócić do szkoły. Po ukończeniu jej wydał swoją pierwszą książkę ”Podróż piechotą z Kanału Holmena do Wschodniego Przylądka wyspy Amager”, za którą dostał pierwszą godziwą zapłatę.
Rozpoczął studia na uniwersytecie i pisał dalej sztuki teatralne i powieści.
Pierwszy zbiór baśni „Baśnie opowiedziane dla dzieci” został wydany w Kopenhadze w roku 1835. Zachęcony powodzeniem pierwszej serii, pisarz wydawał kolejne aż do roku 1872.
Początkowo baśnie nie zostały zauważone, jednak po kilku latach, szczególnie w Niemczech, doceniono ich wyjątkową treść i humor. Andersen okazał się być pierwszym pisarzem, który pisanie dla dzieci traktował poważnie. Co istotne – dopasował do nich swój styl; pisał językiem potocznym, codziennym, dla dziecięcej rozrywki, a nie jak dotychczas pisano językiem dorosłych, by je czegoś nauczyć. Przyczyniło się to do ich popularności. Z czasem zdobył wielu wielbicieli i stał się najwybitniejszym autorem baśni dla dzieci a jego baśnie przetłumaczono na 80 języków.
W Życiu osobistym Christian niestety nie zaznał szczęścia, zakochiwał się wiele razy lecz bez wzajemności. Nigdy nie założył rodziny, poszukiwał więc swojego miejsca na ziemi poprzez liczne podróże.
W 1851 roku Andersen został mianowany honorowym profesorem w Kopenhadze, a w 1859 bawarski król Maksymilian II nadał mu Order Kultury i Nauki Maksymiliana. Z kolei w roku 1867 został mianowany w Danii honorowym Doradcą Stanu. Mimo, że tyko kilkakrotnie odwiedził swe rodzinne miasto, Odense również chciało uczcić jego talent i w 1867 roku nadało mu honorowe obywatelstwo.
Zmarł 4 sierpnia 1875 roku na gruźlicę. Żegnały go tłumy wielbicieli wraz z królem.
W 1956 roku ufundowano międzynarodową nagrodę dla najwybitniejszych twórców literatury dla dzieci – Medal im. H.C. Andersena. Powstała także Lista Honorowa im. H.C. Andersena, na której umieszczane są najlepsze książki dla dzieci i młodzieży.
W 1967 roku ustanowiono dzień urodzin pisarza Międzynarodowym Dniem Książek dla dzieci.
Najpopularniejsze utwory:
Królowa śniegu; Calineczka; Dzielny Ołowiany Żołnierzyk; Mała syrenka; Dziewczynka z zapałkami; Brzydkie kaczątko; Nowe szaty cesarza; Świniopas; Słowik; Księżniczka na ziarnku grochu; Ole zmruż oczko; Latający kufer; Imbryk; Bzowa babuleńka; Pasterka i kominiarczyk; Siostra siedmiu kruków; Dzikie Łabędzie.
